Vicente Araguas recupera a adolescencia en 'Los pavos trufados', o seu último libro de relatos

A presentación estivo a cargo do autor, a directora da editorial, Lidia López Miguel, e o coordinador de Actividades da Casa, Ramón Jiménez, quen interveu en representación do delegado da Xunta e director da Casa de Galicia, José Ramón Ónega.

Jiménez referiuse a Araguas como “un bo cazador de relatos”, lembrando que “xa presentamos nesta mesma sala en outubro de 2015 outro libro de historias súas, as recollidas baixo o título ´Nos dió por llorar mientras llovía´”. “Pero Vicente Araguas, ademais de narrador, en galego e en castelán, é poeta, xornalista, crítico literario e ensaísta (véxase o seu ensaio sobre o mundo poético de Bob Dylan, por exemplo). Doutor en Filoloxía Inglesa, foi e é profesor de Literatura, e aquí merece unha especial mención o seu curso sobre o adulterio feminino na novela do XIX que actualmente imparte na Universidade Complutense”, precisou.

“En calquera caso, aprecio que o ensino deixou o seu sinal na obra de ficción de Vicente, sen ir máis lonxe os pavos que hoxe lles servimos a vostedes están na miña opinión verdadeiramente trufados da súa experiencia vital nese campo, de alumnos na idade propiamente dita. Nesa mesma opinión abunda a frase que se fai constar na contracubierta do libro cando se atribúe ao noso autor unha vida intensa ´que pasou da adolescencia propia á allea´”, engadiu Jiménez.

“Con ´Los pavos trufados´, Vicente Araguas regresa á publicación de relatos para facer unha literaria homenaxe á adolescencia e ao seu mundo, no que sempre se moveu como peixe na auga. Nestes anos puiden comprobar como Vicente se mimetiza, debido ao seu traballo como profesor, entre os pavos trufados, os pavitos e ata os pavos reais… goza convivindo con eles como o fai cos cans ´El encantador de perros´, e quizais por iso este libro de relatos teñan moito máis de entrañable realidade que de ficción”, expuxo Lidia López, para quen, ademais, “estamos ante unha obra que recolle gran parte da vida e da vocación deste polifónico galego”.

Araguas lembrou que este é o seu terceiro libro de relatos, o segundo en español -o outro está en galego-, e explicou que nel “recupera a adolescencia, esa idade do pavo segundo o termo tan cruel”, polo que el, en alarde gentil, “os trufa”. “A adolescencia allea e a propia”, porque este autor confésase “ademais de pecador alborozado/alborotado, cociñeiro antes que frade”. “Pero neste libro nin todo é ji-ji-jí nin ja-ja-já, que tamén hai dor e amores contrariados e xente que se subleva mentres ás raparigas apértanlles os zapatos e o corazón se disloca e as mans acariñan suave, con suavidade de aloe”, expuxo, catalogando a obra como “libro introvertido dun narrador e poeta que se extrovierte”.